Werkgevers en #MeToo-discussie: Maak werk van Preventiebeleid!
Een wereld te winnen
Op de opiniepagina van het FD van 7 november 2017 (#MeToo: Werknemer, laat u geen geheimhouding opleggen) pleit advocaat Hermine Voûte voor een kritische blik door werkgevers op hun preventiebeleid ten aanzien van seksuele intimidatie. “Daar is nog een wereld te winnen.” Een pleidooi waarbij ik mij van harte aansluit.
Al een thema in 1994
Seksuele intimidatie was het centrale thema in de Hollywoodfilm Disclosure uit 1994.
Tom Sanders (Michael Douglas) klaagt daarin zijn ambitieuze baas Meredith Johnson (Demi Moore) aan, die hem probeert te verleiden. Tom weerstaat haar pogingen en dient een klacht in wegens seksuele intimidatie tegen Meredith. Daar is de werkgever computerbedrijf DigiComm niet blij mee. Meredith Johnson is hard en meedogenloos, maar ruimt na een juridische strijd het veld. Tom Sanders kan als slachtoffer blijven, maar de bloei is ook uit zijn carrière.
De film is gebaseerd op het gelijknamige boek van Michael Crichton. Toen wellicht controversieel, maar anno 2017 is het thema actueler dan ooit. Dit keer valt Hollywood man Harvey Weinstein de twijfelachtige eer te beurt de noodzaak van preventiebeleid op de werkvloer op de agenda te plaatsen.
Crichton heeft bewust de rollen (vrouw intimideert man) omgedraaid om daarmee aan te tonen dat seksuele intimidatie niet draait om seks, maar om misbruik van macht ten opzichte van ondergeschikten door het ‘laten voelen’ (soms heel letterlijk!) van dominantie. Het succes van Disclosure in de bioscopen kon worden afgemeten aan de toename van het aantal aangiften van mannen tegen vrouwelijke bazen. Onderbelicht is gebleven dat tegelijkertijd het aantal aangiften van vrouwen tegen mannelijke bazen aanmerkelijk harder steeg.
25 jaar later
Feit is ook dat, bijna 25 jaar na de première van Disclosure, seksuele intimidatie helaas nog steeds dagelijks voorkomt en waarover nog steeds wereldwijd (rechts-) zaken worden gevoerd en schikkingen worden getroffen. Schikkingen die aan de openbaarheid worden onttrokken door opgelegde geheimhouding aan het slachtoffer. Alsof de dominantie van de meerdere nogmaals bevestigd moet worden door de affaire in de doofpot te stoppen. Reputatieschade (van wie eigenlijk?) moet voorkomen worden. Gevolg daarvan is ook dat de “Weinsteins” van deze wereld de gelegenheid krijgen het verwerpelijke machtsmisbruik te continueren.
Hermine Voûte plaatst terecht #MeToo, als openbaar platform van slachtoffers van seksuele intimidatie en de doofpotpraktijk in de spotlights. Daar moet en kan wat aan gedaan worden, zonder dat daarbij sprake hoeft te zijn van een publieke schandpaal. Werkgevers, werknemers en hun advocaten hebben in navolging van #MeToo de morele plicht de werkvloer vrij te houden van ieder ongewenst gedrag. Een op schrift gesteld preventiebeleid dat actief wordt gehandhaafd met een zekere mate van openbaarheid als sprake van machtsmisbruik, is daarbij onontbeerlijk.
Laat u door ons adviseren
Voor vragen en advies kunt u contact opnemen met ons kantoor (035-6782545) en vragen naar mr Otto Planten en/of mr Elsbeth van Amstel.